11 Vragen om een Kind met Genderdysforie te Steunen
In dit artikel bespreken we de betekenis van genderdysforie, hoe je weet of je kind het heeft, vragen die je kunt stellen om je kind te helpen en welke stappen je als ouder kunt nemen om je kind te steunen.
Wat is genderdysforie?
Genderdysforie is een situatie waarin een kind sterk het gevoel heeft dat zijn of haar genderidentiteit niet overeenkomt met het biologische geslacht. Genderdysforie is een labeltje en in dit artikel leest u waarom het labeltjes plakken op mensen gevaarlijk is.
Hoe weet u of uw kind genderdysforie heeft?
Als uw kind onlangs naar u toe is gekomen en u heeft verteld dat het zich identificeert met een ander geslacht dan het geslacht dat bij de geboorte aan hem of haar is toegewezen, kan er sprake zijn van genderdysforie.
Als uw kind een jongen is en een meisje wil zijn, of omgekeerd, kan het moeilijk zijn om te weten tot wie hij zich moet wenden voor steun.
Het eerste wat u moet doen als uw kind genderdysfoor is
Begin eerst veel met je kind te praten. Op een diep persoonlijk, emotioneel niveau. Hieronder staan enkele vragen om het gesprek op gang te brengen.
11 vragen die je kunt stellen als je kind genderdysforie heeft
- Hoe voel je je?
- Wanneer begon je je zo te voelen?
- Is er toen iets vervelends gebeurd?
- Wat is er gebeurd?
- Voel je je verward?
- Ken je het verschil tussen de identiteit en de biologie van een persoon?
- Welk resultaat verwacht je?
- Welk resultaat wil je?
- Hoe zou je je voelen als het resultaat het tegenovergestelde is?
- Zou het je gelukkiger maken en hoe?
- Met wie kun of wil je er over praten?
- Waarom voel je, je zo denk je?
- Hoe zie je je leven voor je over 10, 20 en 30 jaar?
Het volgende wat u moet doen als uw kind genderdysfoor is
Informeer jezelf over wat het is en wat het betekent voor je kind. Het is belangrijk om te onthouden dat genderdysforie geen ziekte is, maar het geeft wel aan dat het kind erg in de war is. Verwarring is een logisch gevolg van de tijd waarin we leven.
Genderdysforie is een ontwikkeling van de identiteit van uw kind, die intense gevoelens van verdriet, angst en depressie kan veroorzaken. Het feit dat voortdurend over het hoofd wordt gezien, is dat uw kind deel uitmaakt van een wereld waarin opvoeding niet alleen thuis en op school gebeurt.
De schreeuw om liefde en aandacht wordt online, door sociale media, gevoed. Het krijgen van aandacht wordt online beloond en als gevolg daarvan door vrijwel alle sociale media tot een verslaving gemaakt.
Wanneer een kind of jong volwassene gedrag vertoont dat niet in zijn eigen belang is, kunnen stappen worden ondernomen om de wortels van dit gedrag te identificeren. Ik zie genderdysforie als een ultieme schreeuw om aandacht, een symptoom van een probleem dat al langere tijd actief is.
Het is daarom mijn persoonlijke en professionele mening dat u medicatie, hormoontherapie en chirurgie moet vermijden. Informeer en raadpleeg wel uw huisarts. Het is belangrijk om meerdere professionele meningen te hebben en niet alleen uw kind, maar ook u heeft steun nodig.
Het is, zoals voor elk kind, belangrijk om een veilige en ondersteunende omgeving te creëren. Dit betekent dat u er voor uw kind moet zijn als het behoefte heeft om te praten, dat u liefde en begrip moet tonen en dat u een pleitbezorger voor uw kind moet zijn als dat nodig is.
Waar krijgt u mogelijk mee te maken?
Ouders moeten zich ook bewust zijn van de mogelijkheid van pesten en discriminatie waarmee kinderen met genderdysforie te maken krijgen. Het is belangrijk om je kind te leren voor zichzelf op te komen en te weten dat hij of zij jouw steun heeft.
Het is net zo belangrijk om uw kind te leren dat het pesten niet zal stoppen als het op deze koers blijft en uiteindelijk een operatie ondergaat. Het pesten zal eerder toenemen, niet afnemen. Niet alleen nu, maar hun hele leven lang. Het kan bijvoorbeeld leiden tot leven met een “geheim”, op zichzelf psychisch al erg belastend:
- sommigen leven een deel van de tijd, of in kleine kring volgens het geslacht dat ze willen zijn
- sommigen leven genderneutraal
- anderen leven in de gewenste genderrol, dus ook qua kleding, gedrag en voornaam
- weer anderen kiezen voor een medische behandeling, zodat het lichaam beter gaat passen bij de identiteit
Dit brengt me terug bij het eerder gestelde: hoe om te gaan met gedrag dat niet in je eigen belang is. Het kiezen van een identiteit die genderdysfoor is, is kiezen voor een moeilijkere weg in het leven. Waarom wil uw kind daarvoor kiezen en hoe komt dat? Waarom ontwikkeld de identiteit van uw kind zich in die richting?
Het is mijn hypothese, dat genderdysforie een ultieme schreeuw om hulp is, om de wereld te begrijpen in de zoektocht naar zijn of haar identiteit.
Help ze begrijpen.
Wat nu? De beste behandeling voor Genderdysforie
Ga naar een progressive mental alignment coach. Genderdysforie is een relatief nieuwe ontwikkeling in de samenleving. Naar mijn mening is het niet alleen een psychologisch maar ook een sociologisch vraagstuk. Uw kind heeft geavanceerde psychische hulp nodig, gebaseerd op de nieuwste kennis van de hersenen en met een holistische blik. Niet een traditionele aanpak vanuit labeltje > medicijn > operatie.
Online zijn veel hulpmiddelen beschikbaar. Helaas zijn de meeste van hen van twijfelachtige kwaliteit en draaien om de waarheid heen, om te voorkomen dat gevoelens gekwetst worden.
Dit artikel kan door u als kwetsend ervaren worden. Het is in de huidige tijd niet populair om dingen niet te willen accepteren. Alles moet tenslotte kunnen en niemand mag uitgesloten worden. Mij is geleerd op te gaan letten als iemand woorden als “iedereen, niemand, altijd, nooit” gebruikt. Het zijn woorden die juist voor uitsluiting zorgen.
Gender-neutrale toiletten en non-binaire vermeldingen in paspoorten. Het is, in mijn ogen, alle gekheid op een stokje.
Biologie en identiteit worden momenteel dwars door elkaar heen gebruikt in de maatschappij en dat moet stoppen. Als ik me identificeer als wolf of tijger, moet dat dan ook in mijn paspoort?
Niemand uitsluiten is iets anders dan alles accepteren. Iedereen heeft het recht grenzen aan te geven, dat recht is niet alleen voorbehouden aan mensen die zich slachtoffer voelen of in de war zijn.
En het is hoog tijd dat we mensen gaan scholen hoe het brein werkt en dat er toch echt een verschil is tussen biologie en identiteit.
Uw kind is zijn/haar identiteit aan het ontwikkelen, en heeft daarbij hulp en vrijheid nodig. Omdat een kind nog moet leren lange termijn gevolgen van beslissingen te zien.
Als uw kind dan toch een identiteit ontwikkeld, en dat gebeurd sowieso, waarom dan niet eentje die het dient? Alleen deze realisatie geeft al aan dat er veel meer aan de hand is.
Onze maatschappij is erop ingericht om mensen zich ontevreden te laten voelen. Altijd op zoek naar verbetering, groei, mooier, groter, beter. De uitdaging om tevreden te zijn met wie je bent en wat je hebt wordt groter en groter. Ik zie genderdysforie als bevestiging van de toename van deze complexiteit.
Het is mijn mening, dat psychologische hulp zal resulteren in een veel gelukkiger leven voor uw kind dan andere opties. Wat de uitkomst ook is. Nu en als volwassene.
Denkt u dat uw kind misschien genderdysforie heeft? Welke tekenen heeft u waargenomen? Deel uw verhaal hieronder of neem contact op via 06 2523 4901.